Жыл сайын маусымның 28-інде журналистер қауымы өздерінің кәсіби  мерекесін тойлайды. Қалыптасқан дәстүр бойынша атаулы дата қарсаңында тілшілердің құрметіне түрлі байқаулар ұйымдастырылып, қорытындысы шығарылады. Жыл он екі ай өнімді еңбек еткен қалам иелері марапатталады. Арнайы сыйлықтар мен жүлделер табыс етіледі. Қала берді, әжептәуір мейрамханада дастарқан жайылады. Болды. Шерханша (Мұртаза) айтсақ, «Арқалағаны – алтын, жегені – жантақ» журналистерге деген қоғамның ілтипат-ізеті осымен шектеледі. Жүрісінен жаңылмайтын, көзіміз үйренген жылдағы сценарий – осы. Бұдан кейін журналисті қошемет көрсетіп, еңбегін бағалау үшін ешкім іздемейді де. Қайтадан сол баяғы Ахаңдар салып берген сүрлеуге түсесіз. Халықтың көзі, құлағы һәм үні боласыз. Бұқараның санасына оң өзгерістер сіңіріп, қоғамның дамуына жол сілтеп, ықпал етуге тырысасыз. Қарашаның мұң-мұқтажына құлақ түріп, оның оңынан шешілуіне жанұшыра көмектесесіз. 

Бүгінде не көп, ғылым докторы мен ғылым кандидаты көп. Сол докторлар мен кандидаттарыңыз қазір жоғары оқу орындарын қойып, атқарушы органдарда да өріп жүр. Сенбесеңіз, әкімдіктерде отырған лауазымды шенеуніктердің ғылыми атақтарына көз жүгіртіп шықсаңыз болады. Небір «Эйнштейндер» мен «Дарвиндерге» кезігесіз.

Сонымен, бұл оқу жылы да тәмам. Ал әжептәуір уақыттан бері «капитансыз» жұмыс істеп жатқан ОҚО-ның Білім басқармасына жуық маңайда басшы тағайындалатын сияқты. Ұзынқұлақтың сөзіне сенсек, аталмыш лауазым жергілікті жоғары оқу орындарының бірінде ұзақ жылдардан бері еңбек етіп жүрген, «филология ғылымдарының докторы, профессор» атақ-дәрежесі бар бір кісіге нәсіп болады-мыс. Әйткенмен көпшіліктің көкейінде «Оның мемлекеттік қызметте «стажы» жоқ қой. Ол жағы қалай болар екен?» деген де сауалдың туындарын ішіміз сезеді.

«Ол кісінің басқармаға баратындай жөні де бар. КазГУ-де білім алған. Тәжірибесі жеткілікті. Бірақ проректорлыққа көтеріле алмай-ақ қойды. Білуімше, өңірдегі үлкен кісілердің бірі оның ректорына осыған байланысты құлаққағыс та жасады-ау. Алайда нәтиже болмай тұр ғой» дейді тағы бір желауыз.

Айтпақшы, «облыстың бас ұстазының креслосы «Өрлеу» біліктілікті арттыру ұлттық орталығындағы кадрлардың біріне бұйыруы ықтимал» деген де жорамал бар.    

ОҚО-ның Денсаулық сақтау басқармасының жанынан «Диагноз» деген тағы бір газет жарық көретін болыпты-мыс. Оны диагнозы белгілі жігіттер шығаратын көрінеді...

«ОҚО-ның 300 мыңнан астам халқы бар Мақтарал мен Сарыағаш аудандарының құрамынан бұрын біріктірілген аудандар бөлініп, өз алдына енші алып шығады екен» деген әңгіме тарағалы, «Тауықтың түсіне тары кіреді» демекші, шен-шекпеннің дәмін татып қалғаны бар, татсам ба деген дәмелілері бар, біраз жігіттердің есіл-дерті «Қайтсем сол аудандардың біріне әкім боламынға...» ауып жүрген көрінеді. Оның үстіне «Осы адамдар туралы пікір туғызып, үлкен кісілердің назарын аудара берейік әрі жұртшылықтың да құлағы үйрене берсін» деген пиғыл ма екен, жауырыншылар да қарап жатпай, үміткерлердің қатарын қалыңдатып, бірқатар азаматтардың атын атап, түсін түстей бастады. Арасында кеңесші болып жүрген, инспектор болып жүрген, тіпті «замәкім» болып жүрген ардақтылар да бар.

Бүгінгі қоғамда құрылыс саласына қатысты қым-қиғаш пікір көп. Соның басым бөлігі саладағы сапасыз істерді сынға алып жатады. Жұмыс болған соң кемшілік те қатар жүретініне түсіністікпен қараған жөн шығар, бірақ кейінгі кезде бітпей жатып құлап қалатын құрылыс нысандарының саны адам жаңылысатындай жағдайға жетті емес пе? Және бір байқағанымыз, тұрғын үй кешені құлап қалған кезде ғана дабыл қағылып, бұқараның назарын өзіне аударғаны болмаса мектеп, балабақша, аурухана сияқты әлеуметтік нысандардағы «ЧП-лар» онша айтыла бермейді.

Билікте жүрген үлкен шенеуніктерге қызметінің жоғары-төмендігіне қарай әртүрлі цифрлық теңеулер таңылып жатады. Әр ауданның, облыстың, қаланың бірінші, екінші басшылары бар. Жергілікті жерде оларды қызметіне қарай айналасы «бірінші» немесе «екінші» деп атап жатады. Жоғары билікте де цифрлық теңеулер қалыптасқан. Солардың ішінде әсіресе Кәрім Мәсімовтың «реттік нөмірі» туралы әңгіме көп. Кезінде премьер-министр болып тұрғанда оны маңайындағылар бейресми түрде «02» дейтін. 

Араққұмарлық деген адамға абырой әперетін нәрсе емес. Керісінше, қасықтап жиған сол абыройыңды бір пәсте шелектеп төгіп, елдің алдында масқара қылады.

Арақ демекші, таяуда күнгей облыстардағы бір ауданның әкімі журналистерді жиып, облыстық әкімдікте баспасөз брифингін өткізіпті. Ұзынқұлақтан естуімізше, көзі қызарып, өңі қуарып отырған әкімнің сөздері «трезвый» адамның сөздеріне онша ұқсамай тұрғанын бір-екі журналист байқап қалса керек. «Осы ішіп алмаған ба» деп, жиын аяқталған соң, әкімге жақынырақ барып сөзге тартса, аузынан «перегар» мүңкіп тұр дейді. Брифингтің алдында ішті ме, жоқ әлде сол күннің алдындағы түнде араққа жуан тойды ма, ол жағы белгісіз. Белгілісі, әлгі бір-екі тілшінің мұрнын қолымен басып, әкімдік ғимаратынан асығыс шығып бара жатқанын біраз адам көріпті.

Егер ұзынқұлақтың осы айтқандары рас болса, онда брифинг өткізбестен бұрын әкімдердің қанындағы спирттің мөлшерін анықтап, аузында «перегардың» бар-жоғын біліп алмаса болмайды-ау. Өзімен қоймай, бүкіл облыстың абыройын төгіп жүрсе қайтесіз?

Ертеңгі басталатын апта әжептәуір ауыс-түйістермен есте қалатын сыңайлы. Ұзынқұлақтың сөзіне сенсек, күнгей облыстардың біріндегі шырайлы қаланың әкімі орнын босатып, жыр алыбының атын иемденген өңірге қарай жылжитын көрінеді.

Ал оның креслосына жайғасатын адам Астанадан келе жатыр-мыс. Мәжіліс жақтан. Аудан басқарып, облыс әкімінің орынбасары болып, атқарушы биліктің қара қазанында бұрқ-сарқ қайнап үйренген ол кісі заң шығарушы биліктен гөрі шаһар басқарғанды қолай көретін сияқты.

Сәуегейлердің жорамалы қаншалықты шындыққа жанасатынын уақыт көрсетеді. Күтейік, ендеше!