Бірақ сол тойда спортшылардың төбесінен қарайласып жүретін әжептәуір бір шенеунік өзінің негізгі миссиясы – жас жұбайларға деген құттықтауын жеткізіп болған соң, өзінің қай жерде отырғанын тарс ұмытқанға ұқсайды. Ұмытайын деп ұмытты деймісіз! Ұзынқұлақтың айтуынша, бәріне «кінәлі» – сол баяғы бір көргеннен құлай сүйетін ғашықтық дерті ме, әлде қыз-қырқын көрсе, өзін-өзі ұстай алмайтын көрсеқызарлық па, көргенсіздік пе, әйтеуір, осыған ұқсас бірдеңелер. Өзін қоярға жер таппағаны соншалық – сол өңірден шыққан һәм қолынан жазу келетін бір бойжеткеннің жүріс-тұрысын тойдың соңына дейін бағумен болыпты. Тіпті айналасындағы жігіттерден қолын шошайтып «Анау қыз кім?..» деп қайта-қайта сұрай бергенін де көргендер бар-мыс.

 «Мұнысы енді ерсі болды. «Как никак» мемлекеттік қызметші ғой, сәл сабырлық сақтаса нетті! Үйінде отырған жоқ. Айтулы іс-шарада отыр. «Госслужащий» барлық ортада да өзінің мінез-құлқымен, іс-әрекетімен қоғамға эталон болуы керек қой. «Хорошо что» ол жақтан басына бөтелке тимей, сау қайтыпты. Қызға қырындаудың да жосығы бар емес пе?..» – дейді желауыздар.