Ауыр атлетикадан Ұлттық құрама көшбасшысы Нұрғиса Әділетұлы (96 кг) Бахрейн астанасы Манамада өтіп жатқан әлем чемпионатында топ жарды. Қазақстандық ауыр атлет Нұрғиса Әділетұлы 96 кг салмақ дәрежесінде әлем чемпионы атанды. Жарыс Манама қаласында (Бахрейн) өтті. Бұл жетістік ерекше мәнге ие, себебі Нұрғиса халықаралық аренада 1,5 жылға жуық үзілістен кейін қайта оралды.
Спортшы екі жаттығу бойынша жалпы 388 кг (жұлқа көтеру – 174 кг, серпе көтеру – 214 кг) көтеріп, алтын медаль иеленді. Сонымен қатар, «серпе көтеру» жаттығуында күміс медаль жеңіп алды.
Бұл сайыста екінші орынды грузиялық спортшы Реваз Давитадзе 387 кг (жұлқа көтеру – 177 кг, серпе көтеру – 210 кг) нәтижесімен иеленді. Үшінші орынды ирандық Али Алипур дәл сондай 387 кг (жұлқа көтеру – 173 кг, серпе көтеру – 214 кг) көтеру көрсеткішімен алды, бірақ жұлқа көтерудегі нәтижесі төмен болғандықтан қола медаль бұйырды.
Қазақстан үшін бұл жеңіс – ауыр атлетикадағы зор жетістік әрі ел намысын қорғаған спортшымыздың қажырлы еңбегінің жемісі.
Жарыс нәтижелері:
???????? Нұрғиса Әділетұлы – 388 кг (174+214)
???????? Реваз Давитадзе – 387 кг (177+210)
???????? Али Алипур – 387 кг (173+214)
Бұл жеңіс арқылы Нұрғиса өзінің мықтылығын дәлелдеп, Қазақстанның ауыр атлетикадағы абыройын асқақтатты!
Спортты дамыту дирекциясының баспасөз қызметінен мәлім еткеніндей, қазақстандық атлеттер аталмыш додада 2 алтын, 1 күміс медаль жеңіп алды.
Араға 10 жыл салып, 96 келіде Нұрғиса Әділетұлы үздік шықты.
Арада 9 жыл өткенде, 102 келіде Артем Антропов топ жарды.
Ал Алексей Чуркин өз мансабында екінші рет әлем чемпионатының жүлдесін иеленді.
Барлығы 92 мемлекет қатысқан бәсекенің жалпы жүлде кестесі:
1.Солтүстік Корея - 9 алтын,5 күміс,2 қола,
2.Қытай - 4 алтын, 2 күміс, 3 қола,
3.Қазақстан - 2 алтын,1 күміс.
Бұған дейін 1993 жылдан бері қазақстандық спортшылар әлем чемпионатында 7 алтын, 9 күміс, 8 қола медальға қол жеткізген.
1993 жыл — 1 қола
(91 келі — Анатолий Храпатый),
1995 жыл — 2 қола,
1997 жыл — 1 қола,
2005 жыл — 1 алтын
(85 келі — Илья Ильин),
2006 жыл — 1 алтын
(94 келі — Илья Ильин),
2009 жыл — 3 алтын, 1 қола
(53 келі — Зүлфия Чиншанло, 63 келі — Майя Манеза, 75 келі — Светлана Подобедова),
2010 жыл — 2 алтын
(63 келі — Майя Манеза, 75 келі — Светлана Подобедова),
2011 жыл — 2 алтын, 2 күміс
(94 келі — Илья Ильин, 53 келі — Зүлфия Чиншанло),
2013 жыл — 1 күміс,
2014 жыл — 3 алтын, 1 күміс, 1 қола
(94 келі — Жасұлан Қыдырбаев, 105 келі — Илья Ильин, 53 келі — Зүлфия Чиншанло),
2015 жыл — 2 алтын, 1 күміс, 1 қола
(77 келі — Ниджат Рахимов, 105 келі — Александр Зайчиков),
2018 жыл — 1 күміс, 2 қола,
2019 жыл — 1 күміс,
2021 жыл — 1 алтын
(55 келі — Арли Чонтей),
2022 жыл — 1 күміс, 1 қола,
2024 жыл - 2 алтын, 1 күміс.
Ұзақ уақыт бойы ауыр атлетика құрамасы бірнеше жыл бойы болған дауға қарсы тұрды. Бұл дауға допинг оқиғалары, негізгі көшбасшы спортшылардың жарақаттары және тағы басқа себептер кесірін тигізді.
Бұл дағдарыстың шыңы 2024 жылғы Олимпиада ойындарында біздің ауыр атлеттердің болмауынан көрсек болады. Мұндай жағдай бұрын болмаған еді, сондықтан отандық ауыр атлетиканың болашағына қатысты сұрақтар пайда болады.
Өткен әлем чемпионаты құраманың қазіргі деңгейін көрсетуі тиіс еді. Келесі олимпиада ойындарында оларға сенім артуға бола ма?! Белгілі болғандай, әрине.
Азия чемпионатында табысты өнер көрсеткеннен кейін допингпен ұсталған жас спортшылар әлем чемпионатына дайындалып, қайта оралды. Бұл жайтты ерекше атап өту керек, олар допингті әдейі қолданбағанын дәлелдей алды. Ол заттар АҚШ-тан жеткізілген спорттық тамақпен бірге денелеріне кірген. Сондықтан шеттетілу мерзімі қысқарды.
Алайда, құрама мүшелерінің жүлде алатынына ешқандай кепілдік жоқ еді. Әрине, қайта оралу – күрделі процесс. Әлем чемпионаты сияқты ірі турнирге алдын ала халықаралық жарыстарда дайындалмай шығу – оңай шаруа емес.
Осы үшін дайындық кезеңінде Федерация, бапкерлер, спортшылар және тағы басқалар өзара үйлесімді жұмыс істеу керек болды. Нәтижесінде Қазақстан құрамасы бұл тапсырманы орындап, әлем чемпионатында медальдар еншіледі.
Нұрғиса Әділетұлынан (96 келіге дейін) медаль күткен тек Қазақстан ғана емес. Бірқатар сарапшылар оның бұған дейін бірқатар турнирлерде жеңімпаз болғанын ескере отырып, фавориттер тізіміне енгізді.
Әділетұлы сенімді ақтады. Ол өзіне тән емес жұлқа көтеруде тамаша өнер көрсетті. Ал серпе көтеруден бапкерлер штабы Нұрғисаны жеңіске жеткізу үшін тамаша дайындық жасады. 388 келіні көтеріп (174+224) алтын медаль жеңіп алды.
Алексей Чуркин (81 келіге дейін) де ауыр атлетика жанкүйерлерін қуантты. Ол жарыс басталмас бұрын-ақ сарапшыларды таңғалдырды. Жаттығу барысында спортшы серпе көтеруден екі рет 200 келіні бағындырды. Сол себепті оны болашақ медаль иегерлерінің қатарына жатқызды.
Болжамдар ақталды. Чуркин күміс медаль жеңіп алды. Сонымен қатар, 204 келіні көтеріп, әлем чемпионатының алдында өткен жаттығу барысындағы көрсеткіштерінен де жақсы нәтиже көрсетті. Ал жұлқа көтеруден оның ең жақсы көрсеткіші 164 келіні құрады, нәтижесінде 368 келіні бағындырды.
Артем Антропов (102 келіге дейін) да таңғаларлық нәтижемен көзге түсті. Жұлқа көтеруде ол ең үздік ондыққа кірмегені жанкүйерлерді алаңдатты. Алайда ол өзіне артылған сенімді ақтап шықты. Серпе көтеруден ол әлемдегі ең үздік спортшылардың бірі екенін көрсетті. Ол салмақ көтеру бойынша қарсыластарын қуып жетіп қана қоймай, алтынға таласта ешкімге мүмкіндік бермеді. Оның қорытынды нәтижесі 400 келіні (170+130) құрады. Айта кетейік, өткен жаздағы Олимпиадада осы салмақта Қытайдың Лю Хуаньхуа 406 келіні көтеріп жеңіске жеткен еді.
Манамада А тобында да Александр Уваров (81 келіге дейін, бесінші орын), Аиша Омарова (76 келіге дейін, бесінші орын), Любовь Ковальчук (87 келіден жоғары, алтыншы орын) өнер көрсетті. Өкінішке қарай, жарыс кезінде Ақмолда Сайрамкез (67 келіге дейін) және Андас Самарқанов (109 келіге дейін) жарақат алды. Бапкерлер штабы олардың жеңісіне үміттенгенін атап өту керек. Спортшылар ауыр жарақаттан аулақ болып, тезірек қалыпқа келеді деген үміттеміз.
Медальдар санында Қазақстан 76 елдің арасында үшінші орынға ие болды. Алда тек Солтүстік Корея мен Қытай. Өткен әлем чемпионатында Қазақстан медальдардан айырылған еді. Сондықтан қазіргі нәтиже - бұл құраманың нағыз жетістігі, ал болашақта атлеттерден одан да үлкен жетістіктер күтуге болады.